عباسمیرزایی: هر چه کتاب بخوانیم کم خواندهایم!
تاریخ انتشار: ۲ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۷۹۳۳۳
مرتضیعلی عباس میرزایی میگوید گاهی فیلمهای کوتاه اقتباسی آنقدر خوب هستند که مخاطب را به خواندن اصل داستان تشویق میکند.
بهگزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ به نقل از ستاد خبری جشنواره؛ مرتضیعلی عباس میرزایی، نویسنده و کارگردان درباره موضوع اقتباس در فیلم کوتاه گفت: «بهطور کلی موافق کتاب خواندن هستم و به نظرم هر چه کتاب بخوانیم کم خواندهایم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با اشاره به فیلم کوتاه «مانیکور» ساخته آرمان فیاض با اقتباس از یکی از داستانهای بیژن نجدی، گفت: «گاهی فیلمهای کوتاه اقتباسی خوبی دیدهام که آنقدر مرا هیجانزده میکرد که به خواندن آن داستان تشویق شدم. به عنوان یک نویسنده و کارگردان فکر میکنم تعریف یک چهارچوب و شاخصه برای یک اثر کوتاه اقتباسی بسیار دشوار است. به نظرم گاهی آنی در یک قصه وجود دارد که میتواند بسیار تاثیرگذار باشد و به ساختن یک فیلم منجر شود.»
کارگردان فیلم سینمایی «انزوا» در تعریف اقتباس عنوان کرد: «به نظرم تعریف اقتباس، مطابقت دقیق با اصل اثر است برای همین چندان موافق اقتباس نیستم، احساس میکنم این کار نوعی فرار از کسب اجازه از نویسنده برای نوشتن آن فیلمنامه است. از نظر من هیچ اثر مستقلی وجود ندارد چرا که تاثیر قصههایی که دیده و شنیدهایم باعث شده به قصهای برسیم و فیلمنامهای که مینویسیم میتواند پازلی از همان قصهها باشد.»
وی ادامه داد: «شاید مهمترین تفاوتی که یک اثر اقتباسی و یک اثر مستقل دارد میزان فاداری به متن و قصه است و اینکه چقدر توانسته باشید از تجربیات خود برای روایت آن اثر استفاده کنید؛ زمانی است که شما کتابی را میخوانید ممکن است آنقدر شناخت و تجربه نداشته باشید که آن قصه را ثبت کنید و با نویسنده دمخور شده باشید که ببینید چه اتفاقی بوده که این قصه رقم خورده است. این موضوعات به این کمک میکند که شما یک اثر اقتباسی درجه یک داشته باشید. تعهدی که نسبت به اصل قصه دارید بسیار مهم است تا بتوانید آن را به نحو احسن در فیلمتان نشان دهید.»
عباس میرزایی درباره اینکه چرا نویسندگان فیلم کوتاه اکثرا خودشان کارگردان فیلم خود هستند، گفت: «شاید این موضوع بهخاطر آن باشد که اولین هزینهای که برای تولید یک فیلم میشود، فیلمنامه است. شاید ما آنقدر در حوزه فیلم کوتاه حرفهای رفتار نمیکنیم که برای آن هزینه کنیم و نویسندگانی تربیت کنیم که میدانیم در این حوزه باتجربه هستند. فیلم کوتاه بسیار سخت تولید میشود ولی فیلم بلند مناسبات متفاوتی دارد. اما این بحث مهم است که در فیلم کوتاه فرد مستعد و باسواد چگونه میتواند هزینه اولیه را مهیا کند؟ مگر آنکه یکی از دوستانش متنی در اختیار او قرار دهد.»
کارگردان فیلم سینمایی «بیرو» ادامه داد: «دلیل دیگر این است که فیلمسازان معمولا دوست دارند سراغ ساخت فیلمنامهای بروند که مربوط به خودشان است. البته این موضوع گاهی از کوتاهی فیلمسازان است، چرا که اگر سراغ فیلمنامه فردی دیگر بروید باید با آن فرد معاشرت کنید. به هر حال آن متن تراوشات ذهنی فرد دیگری است و شما قرار است آن متن را کارگردانی کنید. در نهایت این موضوع باید از خروجی کارگردان بگذرد. من این تجربه را در اولین فیلمم داشتم.»
این نویسنده و کارگردان با تأکید بر اهمیت کار گروهی در فیلمسازی یادآور شد: «متأسفانه ما در کار گروهی ضعیف هستیم. اینکه از ابتدا با فیلمنامه فرد دیگری کار را شروع کنیم، خود سرآغاز ورود به کار گروهی است و باید به آن درک برسیم که در کار سایر اعضای گروه دخالت نکنیم.»
عباس میرزایی ادامه داد: مورد دیگری که وجود دارد این است که خودمان را علامه میدانیم، احساس میکنیم بهترین فیلمنامه جهان را ساختهایم و فرد دیگری نمیتواند فیلم ما را بسازد. فیلم کوتاهی را به خاطر دارم که فیلمنامهنویس آن به این نتیجه رسیده بود که خودش فیلم را بهتر میسازد و دوباره آن فیلم را ساخته بود و در نهایت هیچ کدام به جشنواره فیلم کوتاه راه نیافتند. تعامل کردن برای ما به خصوص در حوزه فیلمنامه بسیار سخت است. کسی که توانسته باشد در حوزه فیلم کوتاه خود را با فیلمنامهنویس همگام کند، موفق تر است.»
وی با بیان اینکه در حال حاضر تعداد فیلمسازان حرفهای فیلم کوتاه بسیار کم است، خاطرنشان کرد: اکثر افرادی که حرفهای هستند به این نتیجه رسیدهاند که باید تعامل کردن را سرلوحه کار خود قرار دهند. تعامل کردن برای بخش عظیمی از فیلمسازان فیلم کوتاه دشوار است. این موضوع در فیلم بلند هم صدق میکند و کسانی که اهل تعامل نیستند به مشکل برمیخورند. اقتباس و کار کردن متن دیگری (اگر زنده باشد) صبر و حوصله بسیار بالایی میخواهد و این صبر به وجود نمیآید مگر اینکه شما صبر و تعامل را تجربه کرده باشید و من این موضوع را تجربه کردهام.»
سیونهمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران به دبیری مهدی آذرپندار ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۱ برگزار میشود.
منبع: پانا
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟ 0 0نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: فیلم کوتاه مرتضی علی عباس میرزایی فیلم سینمایی بیرو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۷۹۳۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حسن فتحی: جهانِ پر از طمع و ویرانی را با افعال خود سیاهتر نکنیم
جمعی از بزرگان فرهنگ و ادب کشور به تماشای «مست عشق» حسن فتحی نشستند؛ فیلمی که کارگردانش آن را در زمانه خشونت و نفرتپراکنی حاوی پیامی از بارقه امید میداند برای تأمل و نواندیشی.
به گزارش ایسنا، روز جمعه ۱۴ اردیبهشتماه اکرانی خصوصی از فیلم «مست عشق» در موزه سینما تدارک دیده شده بود تا سازندگان این فیلم سینمایی میزبان برخی از چهرههای حوزه مولویشناسی و شمس پژوهی و شاهنامهپژوهی همچون محمدعلی موحد و میرجلالالدین کزاری و نیز بزرگان دیگری همچون ژاله آموزگار (پژوهشگر فرهنگ و زبانهای باستانی)، عبدالمجید ارفعی (متخصص زبانهای باستانی و مترجم خط میخی عیلامی)، احمد محیط طباطبایی (رییس ایکوم)، لوریس چکناواریان (آهنگساز و رهبر ارکستر)، یونس شکرخواه (متخصص علوم ارتباطات) و حجتالله ایوبی (رییس سابق سازمان سینمایی و کمیسیون ملی یونسکو) شدند.
در میان این چهرههای فرهنگی و هنری، محمدعلی موحد در حالی به تماشای فیلم نشست که در تیتراژ فیلم نامش به عنوان مشاور ذکر شده است.
از راست: لوریس چکناواریان، محمدعلی موحد و میرجلالالدین کزازیدر ابتدای این مجلس و پیش از نمایش فیلم، حجتالله ایوبی در سخنانی کوتاه گفت: ملت ایران یک بدهی به دنیا داشت و دنیا هم یک مطالبه بزرگ از ما. سینمای ایران که جزء سینماهای برتر جهان است باید کاری را برای حضرت مولانا و شمس انجام میداد.
او با تاکید بر اینکه خودش فیلم را ندیده است، ادامه داد: من این تلاش و عزم را گرامی میدارم بویژه آنکه بارها از زبان بزرگان جهان شنیدم که چه معمایی در سینمای ایران وجود دارد که با وجود حداقل امکانات این چنین درخشان است؟ به نظر بنده، راز و رمز این موفقیت در این سالن حاضر است؛ پشتوانه سینمای ایران ادبیات فاخر و گنج معنوی آن است که در هیچ کجای جهان وجود ندارد. سینمای شاعرانه ایران مرهون بزرگانی است که امروز در اینجا نشستند و آقایان فتحی، توحیدی و دیگر هنرمندان در این فضا تنفس کردند و با محمدعلی موحد زندگی کردند. فیلم و نگاه آنها عطر و رنگ موحد و کزازی و شفیعی کدکنی و بزرگان دیگر را میدهد. من این عزیزان را به "نام" و بدون لقب صدا کردم چون استاد شفیعی کدکنی در آخرین شماره مجله «بخارا» زیبا گفته است که محمدعلی موحد بالاترین لقبش در همین است که «محمدعلی موحد» است و لقب و پسوند و پیشوندی برازنده او نیست. این برای بقیه اساتید هم صدق میکند.
ایوبی افزود: یقین دارم که استقبال فراوان مخاطب آغاز راهی است که باز هم از مولانا و شمس سخن گفته شود.
سپس فرهاد توحیدی - فیلمنامهنویس «مست عشق» بیان کرد: نوشتن فیلمنامه این کار در کنار جناب آقای فتحی حدود سه سال و اندی طول کشید و در طول نوشتن متن، سایه معنوی دکتر موحد بر سر این کار بود.
او با اشاره به شیوه روایت فیلم گفت: من به عنوان یک معلم کوچک فیلمنامهنویسی عرض میکنم که سالهاست در میان همکارانم و بخصوص در میان جوانان علاقهمند به فیلمنامهنویسی اشتیاق زیادی برای گذر و عدول از نوشتن فیلمنامه به سبک و سیاق کلاسیک در چهارچوب شاهپیرنگ میبینم. آنها بسیار دوست دارند که فیلمنامهنویسی متفاوت را با روایتهای موازی تجربه کنند و برای یادگیری تکنیک داستانگویی در فیلمنامه نویسیِ آلترناتیو، طبیعتاً به ادبیات فیلمنامهنویسی ترجمه شده رجوع میشود. این در حالی است که بخت بزرگ بنده و آقای فتحی این بود که در این کار برای سازماندهی روایتهای موازی از دل آثار مولانا و مثنوی استفاده کردیم. شاید بیراه نباشد که بگویم یکی از اولین کسانی که داستانگویی به این شیوه را ابداع کردند حضرت مولانا بود و البته پیشتر از او عطار و سنایی هم چنین تجربهای داشتند.
توحیدی ادامه داد: کوشش ما این بود از آن میراثی که حضرت مولانا و دیگران در روایتگری به جا گذاشتند و بزرگان امروز ادبیات ایران در کتابهای خود شرح دادند، استفاده کرده باشیم و امیدوارم آنچه بر پرده خواهید دید گوشه کوچکی از انتظارات شما را برآورده کند.
در پایان حسن فتحی - کارگردان «مست عشق» که از سر فیلمبرداری سریالش خود را به این برنامه رسانده بود - متنی را قرائت کرد که به این شرح بود: «همه ما آدمها بیآنکه خواسته باشیم، متولد میشویم و طنز قضیه در این است که چه بخواهیم و چه نخواهیم، متولد شدن ما با نوعی مسئولیت اخلاقی همراه است؛ مسئولیتِ اینکه اوضاع جهانی را که لُملُمه میزند از حرص و طمع و کشتار و ویرانی، با افعال خودمان سیاهتر از آنچه که هست نکنیم. پیام شیرین و شکّرین شمس و مولانا در این زمانه تلخکامی و خشونت و نفرتپراکنی، میتواند بارقه امیدی باشد برای ما ساکنانِ به عادت و روزمرگی گرفتار شدهی این روزگار تا شاید با پرهیز از خودشیفتگی و افکار خشک و تنگنظرانه در افعال و کردار خودمان تأمل و نواندیشی و تجدیدنظر کنیم.
این اثر سینمایی بیهیچ تفاخری برگ سبزی تحفه درویش و نمایش قطرهای از دریای بیکران اندیشههای عرفانی است.»
در این زمینه بخوانید:
تمجید میرجلالالدین کزازی از «مست عشق»
ژاله آموزگارانتهای پیام